سخنان رئیس‌جمهور در امورفرهنگی نه عقلانی است نه اسلامی!

مجلس حذف نظارت بر محصولات فرهنگی را نمی‌پذیرد

 

دولت در پوشش کاهش تصدی گری خود و واگذاری امور به اصناف فرهنگی می‌خواهد وضعیتی یله و رها را برفرهنگ کشور حاکم سازد تا هر کس هرچه خواست تولید کند و بفروشد و دست آخر این مردم هستند که تشخیص می‌دهند، محصول تولید شده را بخرند یانه!.....

سخنان رئیس‌جمهور در امورفرهنگی نه عقلانی است نه اسلامی!

مجلس حذف نظارت بر محصولات فرهنگی را نمی‌پذیرد

 

دولت در پوشش کاهش تصدی گری خود و واگذاری امور به اصناف فرهنگی می‌خواهد وضعیتی یله و رها را برفرهنگ کشور حاکم سازد تا هر کس هرچه خواست تولید کند و بفروشد و دست آخر این مردم هستند که تشخیص می‌دهند، محصول تولید شده را بخرند یانه!.....

مردم نروند، فیلمساز می‌داند خود چه کار کند!

پایگاه خبری انصارحزب الله - وقتی مجری اولین گفت و گوی زنده تلویزیونی رئیس جمهور یازدهم خطاب به وی گفت که «گروه‌هایی در جامعه انتظار ویژه‌ای از شما دارند و به دولت می‌گویند این چه کتاب و این چه فیلمی است؟» حسن روحانی در پاسخ وی گفت: «وقتی فیلمی ساختند، مردم نرفتند و بی‌اعتنا شدند، آن فیلمساز می‌داند خود چه کار کند. من نمی‌خواهم بگویم در امور فرهنگی، ما قانون نداشته باشیم؛ باید قانون شفاف هم داشته باشیم، اما بحث قانون نیست، قانون شفاف باید وجود داشته باشد، ولی مداخلات دولت باید به حداقل برسد و باید بتوانیم در امر فرهنگ اعتماد کنیم به انجمن‌های فرهنگی، صنفی و آنها خود صلاحتیت‌شان از خیلی از کارمندان دولتی که می‌خواهند مداخله کنند، بیشتر است.»

آشتی با همه!

حسن روحانی در ادامه از قصد دولتش برای آشتی با همگان سخن گفت و افزود: «من یک نکته می‌خواهم بگویم و آن اینکه این دولت دنبال آشتی است و می‌خواهد با همه آشتی کند. دولت در گذشته با کارشناس‌ها فاصله گرفته بود. سازمان مدیریت برنامه و بودجه تعطیل شد و درش قفل شد، ما می‌خواهیم آن را باز کنیم. کارشناسان باید بیایند. ما با اصحاب فرهنگ می‌خواهیم آشتی کنیم و دولت هم آشتی کرده است، شما امروز این مسئله را می‌بینید. فضای فرهنگی کاملاً با دیروز متفاوت است، این دولت می‌خواهد با همه دانشجویان آشتی کند، اینها عزیزان ما هستند.»

سخنان تکراری در یک گفت و گوی نمایشی

سخنان پیشین که سه شنبه پنجم آذر ماه در قالب یک گفت و گوی نمایشی با رئیس جمهور، از رسانه برای مردم پخش شد نکات جدیدی محسوب نمی‌شد و در واقع باز گویی و یاد آوری حرف‌هایی بود که حسن روحانی در ایام رقابت‌های انتخاباتی نیز آن را بیان کرده بود و حالابا زیاد شدن عمر دولتش به مرحله اجرا نزدیک می‌شود.

سطور بالا به طور کلی نوید دهنده این پیشآمد در آینده است که دولت در پوشش کاهش تصدی گری خود و واگذاری امور به اصناف فرهنگی می‌خواهد وضعیتی یله و رها را برفرهنگ کشور حاکم سازد تا هر کس هرچه خواست تولید کند و بفروشد و دست آخر این مردم هستند که تشخیص می‌دهند، محصول تولید شده را بخرند یانه!

سوالات اساسی

اما در راستای سخنان تکراری حسن روحانی سوالاتی در اذهان مخاطبان براین مبنا پدید می‌آید:

۱- مگر اصناف قدرت اجرایی دارند که بخواهند براساس «قانون شفاف» با تولید کنندگان متخلف برخورد کنند؟

۲- اگر خود اصناف تخلف کردند و این تخلفات از شماره به در رفت تکلیف چیست؟ چه کسی به تخلف اصناف رسیدگی می‌کند؟

البته پاسخ سوالات فوق را می‌توان از مفهوم سخنان حسن روحانی خیلی راحت و ساده بدین مضمون مشروح کرد:اگرتولید کنندگان تصمیم گرفتند مثلا فیلم یا موزیک با مضامین «سکس» یا مثلا «همجنس بازی»(نظیر آنچه سالهاست در غرب رواج دارد) تولید کرده و بفروشند نظام جمهوری اسلامی باید صبر کند تا مردم خودشان تصمیم بگیرند.

۳- با توجه به پاسخ دو سوال اول، حالا اگر مردم طبق قاعده «الناس علی دین ملوکهم» به مرور فاسد شدند و در نهایت جمهوری اسلامی ایران در مقابل هجوم فرهنگی به‌اندلس تغییر ماهیت داد تکلیف چیست؟

۴- و یک سوال کلی تر اینکه اصلا اگر قرار بود نظارتی نباشد و هرکس هر غلطی دلش خواست بکند چرا انقلاب کردیم و چرا جمهوری اسلامی تشکیل شد؟ تا سال ۵۷ کاباره‌ها و مشروب فروشی‌ها و... همه جا بودند، سینماها و تلویزیون هر فیلم و فسق و فجوری دلشان می‌خواست پخش می‌کردند و البته مردم هم براساس تشخیص خود عمل می‌کردند.

۵- ودست آخر اینکه یکی باید پاسخ دهد که اصلا مگر می‌توان با همه در شرایط «آشتی» به سر برد؟ مگر «نفاق» مفهومی به غیر از این دارد؟

آبادسازی فرهنگ پس از «توافق مجهول العاقبه»

البته مخاطبان یالثارات به خاطر دارند که این هفته نامه در همان مقطع رقابتهای انتخاباتی مفصلا به نقد این سخنان حسن روحانی پرداخته بود، اما حالا که دولت یازدهم به دنبال «توافق مجهول العاقبه» در ژنو۶ که هر کسی برداشت خودش را از آن داشته نفسی چاق کرده و به فکر آباد کردن فرهنگ کشور افتاده است اوضاع فرق کرده است.

مخصوصا که «حسن روحانی» همین جملات را به شکل مکتوب و البته خیلی مفصل تر در قالب برنامه‌های آینده دولتش در عرصه فرهنگ نیز ارائه داده است. به عنوان مثال معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی دولت یازدهم در برنامه‌های آتی خود قصد دارد، به منظور اجرای منویات حسن روحانی ساختارهای نظارتی اصلاح و وضعیت مجوزها را با شرایط مطلوب تطبیق دهد. یا اینکه دولت قراراست ۲ لایحه جامع «نظام سینمایی کشور» و اصلاح قانون مطبوعات را به مجلس شورای اسلامی بفرستد که با عطف به نظریات حسن روحانی می‌تواند تغییراتی را برای قوانین فعلی به دنبال داشته باشد که معنی تصویب و اجرای آنها، تحقق همان وضعیتی است که وصف آن شرح داده شد.

پاسخ به سوالات آزار دهنده

سوالات آزار دهنده یاد شده عطف به سخنان حسن روحانی در حالی است که در واقع شخص وی باید پاسخ گوی تشویشی باشد که بواسطه گفتار خود در اذهان عمومی ایجاد کرده است .اما در حالی که به غیر از مجریان اجاره ای سیمای جمهوری اسلامی کسی برای پرسیدن این سوالات دسترسی به حسن روحانی ندارد این حجت الاسلام طاهری گرگانی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی است که ضمن گفت و گو با یالثارات به مخاطبان این هفته نامه پاسخ می‌دهد که آیا اساسا طرح چنین سوالاتی جایز است یا اینکه طراح آن در توهم به سر می‌برد؟!

براین اساس حجت الاسلام طاهری گرگانی ضمن قبول تمامی دغدغه‌های طرح شده از سوی یالثارات در قالب سوالات فوق مهمترین این سوالات را چهارمین آن می‌داند و با تکرار آن می‌گوید: « اگر قرار بود نظارت دولتی نباشد و هرکس براساس تشخیص خودش عمل کند اصلا چرا انقلاب کردیم و چرا جمهوری اسلامی تشکیل شد؟»

کار غیر عاقلانه

وی در ادامه می‌گوید: این سوال از آقای روحانی مطرح است که آیا وی حاضر است قاعده ای را که به شکل شفاهی برای نظارت بر تولیدات فرهنگی تعریف کرد برای واحدهای تولید کننده مواد غذایی هم تعریف و به اجرا گذارد؟

براین مبنا آیا رئیس جمهور می‌پذیرد که تمامی شئون تولید مواد غذایی را به اصناف مربوطه بسپارد و در نهایت مردم پس از مصرف مواد غذایی احتمالا فاسد یا بی‌کیفیت تولید شده به ضرر آن پی برده و از ادامه چنین کاری خود‌داری کنند؟!

هزینه این کار هم مسمومیت یا مرگ هزاران نفر مصرف کننده کالاهای فاسد خواهد بود که ممکن است دست برقضا خانواده رئیس جمهور هم بخشی از این تعداد قربانی باشند. آیا با این وصف آقای روحانی حاضر است خانواده خود را با اجرای چنین رویه ای در معرض خطر مرگ یا آسیب قرار دهد تا مشخص شود چه تولید کننده ای محصول فاسد تولید کرده است؟!

از نظر بنده پاسخ به این سوال ثانویه، بدون تردید منفی است، چرا که اصلا با عقل سازگار نیست. اما لازم است آقای روحانی نیز به این سوال پاسخ دهند.

۲گزینه

آنچه در این مثال گفته شد کاملا قابل تسری به عرصه فرهنگ نیز هست و بنابراین باید در این میان ۲ گزینه را مطرح ساخت: اول اینکه اگر ایشان تحت تاثیر یک برنامه زنده تلویزیونی چنین اظهاراتی داشته‌اند که نیاز به اصلاح آن ضروری است اما اگر براساس سابقه موجود از سخنان ایشان در رقابت‌های انتخاباتی در حال پیاده سازی وعده‌های خود در عرصه فرهنگ هستند باید با تاکید گفت که سخنان وی با هیچ منطق عقلی سازگار نیست چه برسد به مبانی اسلامی ما که انقلاب ما بر اساس آن برپا شد و خون صدها هزار شهید برای تحقق و حفظ آن ریخته شده است.

لغو نظارت دولتی را نه حالا می‌پذیریم نه در قالب لایحه

اما سوای از مسائل طرح شده باید گفت با توجه به قوانین موجود در کشور اگر دولت تصمیم بگیرد وظیفه نظارت را از دستگاه‌های زیر مجموعه منفک و به جایی شبیه اصناف بسپارد، مجلس در این رابطه خیلی شفاف به وظیفه خود عمل خواهد کرد . وظیفه وزارت ارشاد نیز طبق سخنان رئیس جمهور تغییری نخواهد کرد چرا که در غیر این صورت مجلس به وظیفه نظارتی خود عمل می‌کند.

حجت الاسلام طاهری گرگانی در حالی که معتقد است اگر دولت قوانین فعلی را قبول ندارد باید تغییر مورد نظر خود را به شکل لایحه به مجلس ارائه دهد در ادامه با توجه به برنامه مکتوب دولت دربخش فرهنگی که به تنظیم ۲ لایحه اشاره شده است به یالثارات می‌گوید: حتی پذیرش رد نظارت دولت بر عرصه فرهنگ در قالب لوایح جدید هم پذیرفتنی نیست.

طرح دوران گل و بلبل

وی درباره ادله خود برای چنین قضاوتی می‌گوید: طرح چنین تغییری در شرایط گل و بلبل و کلامی که همه چیز بدون دخالت متغیرهای مزاحم و به شکل منظم پیش می‌رود بدون اشکال به نظر برسد اما در مرحله عمل محلی از اعراب نخواهد داشت. به عنوان مثال دولت چطور می‌خواهد نظارت را از فعالیت‌های یک انتشارات معلوم الحال مثل «نشر چشمه» بردارد؟!

آیا می‌توان اجرای قانون را بدون اعمال نظارت به موسسه ای که تقریبا هرآنچه تا کنون برای انتشار آماده کرده بوده دارای محتوایی مغایر ارزشهای اسلامی، اخلاق و اهداف نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است سپرد ؟! تا هر آنچه را خواست به شکل انبوه نشر دهد و پس از آنکه محصولات فاسد فرهنگی اذهان عموم را آلوده کرد و عده زیادی را از راه راست منحرف کرد به سرافت بیفتیم که چه برسر فرهنگ کشور آورده ایم! تازه در همین شرایط هم به قول آقای روحانی این دستگاه‌های دولتی نیستند که برای بازگرداندن آب رفته به جوی دست به کار می‌شوند بلکه خود مردم باید به این تشخیص برسند که پی به ماهیت فاسد محصولات ببرند. بنابراین قبول چنین تغییرات احتمالی در قالب لوایح ارسالی به مجلس هم پذیرفتنی نیست.

با وجود نظارت، این وضع فرهنگ است وای به روزی که...

حجت الاسلام طاهری گرگانی با توجه به سابقه خراب تولیدات فاسد فرهنگی طی ادوار گذشته تا کنون در یک نکته تکمیلی به یالثارات می‌گوید: تا همین الان که مثلا دولت‌ها مشغول نظارت بر روند تولیدات فرهنگی در عرصه‌های مختلف بوده‌اند، ما با انبوهی از تولیدات خلاف شرع و قانون و اخلاق روبرو بوده ایم که به کرات اعتراض شدید مردم را نیز به دنبال داشته است چه رسد به زمانی که دولت بخواهد همین نظارت نصفه و نیمه را نیز حذف کند. آن هم در شرایطی که همین شیوه نظارت هم از خطر اعمال نفوذ افراد مغرض و منحرف در امان نیست.