انصارحزب الله گرگان
مذهبی،فرهنگی و سیاسی/نثار روح مطهر امام و شهدا صلواتانصارحزب الله گرگان
مذهبی،فرهنگی و سیاسی/نثار روح مطهر امام و شهدا صلواتبازخوانی یک اتفاق ویژه
_صحبت های چند روز پیش حسن روحانی در جمع صنعتگران همانطور که انتظار می رفت با بازخورد بسیاری در بین رسانه ها همراه بود. اغلب روزنامه های پرتیراژ سیاسی کشور (حدود 14 روزنامه) اظهارات جنجالی روحانی در جمع مدیران صنعتی و صنعتگران را تیتر اصلی خود قراردادند. تیترهایی که با قسم جلاله "والله بالله تالله " همراه شد برای برنگشتن به وضعیت اسفبار کشور! به دوران قبل یعنی ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد.
بازخورد این صحبت را در لحظه ای مشاهده کنید که مردمی که صبح زود برای رفتن به سر کار خود را مهیا می کنند و نیاز به انرژی، روحیه و امید به فردا دارند ناگهان با تیتر یکسان اغلب روزنامه (تقریبا 11عدد از آنها) مواجه می شوند که "دیگر کشور به سالهای 84تا 92 بازنمی گردد"، گویی دوران در زمان دولت "عدالت" به مثابه قرون وسطی تلخ و تاریک بوده است.
مصاحبه رو در روی روحانی پس از 100 روز از عمر دولت او که عملا به برنامه ای برای نشان دادن اوضاع سیاه در دولت قبل سپری شد، امید این را داشت که روحانی به روند تخریب دولت قبل دیگر مبادرت نورزد، ولی روند افشاگری های وزرا و معاونین و مشاوران ارشد وی ضد دولت احمدی نژاد این نکته را در ذهن انسان تداعی می کند که گویی قرار نیست احمدی نژاد از دهان دولتی ها روحانی بیافتد.
برخی از تیترهای روزنامه ها
بزرگترین مشکل دولت روحانی بی هویتی سیاسی آن است، دولتی که با نفی دولت قبلی و وعده هایی که تحقق آنها بسیار سخت است روی کار آمده، حالا در یک سالگی عمر کار اجرایی اش چندین مدعی جدی دارد. اصلاح طلبان این دولت را ثمره تلاش خود می دانند و سهم بیشتری از آن می خواهند، نه تنها سهم که هویت آن را هم طلب می کنند و بارها در محافل خودی و غیر خودی "اعتدال" را ذیل "اصلاحات" تعریف نموده اند.
اصحاب فتنه 88 در جشن یک سالگی دولت، شعار "حسن و حسین نداره، جنبش ادامه
داره" سر می دهند و رییس جمهور را به رفتارهای افراطی و تقابل با نظام و
مصالح خود، ترغیب می کنند.
و رسانه های وابسته به هاشمی و دانشگاه آزاد در یک سالگی دولت، تمام
هویت روحانی را مدیون هاشمی دانسته است. ویژه نامه دانشگاه آزاد با عنوان "گزارش
یک جشن" به جای پرداختن به ابعاد رای آوری روحانی در انتخابات، تمام داشته های
دولت او را گره به "حضرت استوانه" می زند.
تصویر ویژه نامه روزنامه فرهیختگان
در این بین خود روحانی و اعضای دولت هم هویت خود را در قبال دولت های
نهم و دهم و محمود احمدی نژاد تعریف می کنند. به عقیده دولت یازدهم هرچه احمدی
نژاد و دولتش کرده اند باید نفی شود. قاعدتا دولت های نهم و دهم نه "شر مطلق"
بوده است و نه "خیر مطلق". تا چه اندازه شخص رئیس جمهور با مانور بر روی
–حتی نواقص دولت احمدی نژاد- می تواند کار کشور را به پیش ببرد؟!
نکات شرعی
و قابل توجه "قسم جلاله" روحانی
آیا ممکن است انسان برای امر محتمل الوقوع، قسم شرعی یاد کند و مهمتر اینکه آیا شرعا جایز است برای امر خارج از اراده قسم یاد نمود؟ امری نسبی که حتی شخص با فرض داشتن جایگاه ریاست جمهوری تنها می تواند اثر نسبی در آن داشته باشد. مثلا یک نفر قسم بخورد که زلزله نخواهد آمد یا باران خواهد بارید؟ البته انتظار آن است که یک روحانی به این نکات ظریف فقهی آگاهی داشته باشد و در امری که خود شخص تنها بخشی از اثر گذاری است و نه تمام اثر گذاری آن، قسم جلاله "ولله بالله تالله " نخورد.
آیا فردی – مثل احمدی نژاد- که در هر دو دوره انتخاباتش بیش از رییس
جمهور فعلی رای آورده است ممکن نیست در دوره ی بعدی مجددا رییس جمهور شود؟
فرض را بر این بگذارید که احمدی نژاد در سال 96 کاندیدا شده و دوباره
به مسند ریاست جمهوری برسد آن وقت تکلیف قسم حسن روحانی در ماه مبارک رمضان احتمالا با زبان روزه چه می شود؟!
دولتی که مدعی " تدبیر و کار علمی " است و ادعا دارد در همه امور از مشاورین متخصص بهره می گیرد، در این زمینه از چه کسی مشورت گرفته و توانسته پیش بینی کند که در آینده چنین اتفاقی نخواهد افتاد؟
آیا در قانون اساسی یا قوانین دیگر ما این نکته آمده که رئیس جمهور سال های "84 تا
92" دیگر به قدرت برنخواهد گشت؟
و مهمتر آنکه کدام موضوع از موضوعات مطرح در این هشت سال هست که می طلبد برای آن سه بار قسم شرعی یاد نمود: " بلند کردن پرچم ارزشها؟"، "شعار مبارزه بافساد؟"، "بیرون راندن آقازاده ها از حوزه های مالی و اقتصادی؟ "، " استحکام و مقاومت در برابر زورگویی دشمن یا چه چیز دیگر؟ "، " البته با حسن نیت می توان گفت احتمالا خانه نشینی یا مباحثی مانند آن که در دوران سابق انجام شد تکرار نخواهد شد، ولی بعید است که نظر حسن روحانی مباحثی چون خانه نشینی باشد.
