انصارحزب الله گرگان
مذهبی،فرهنگی و سیاسی/نثار روح مطهر امام و شهدا صلواتانصارحزب الله گرگان
مذهبی،فرهنگی و سیاسی/نثار روح مطهر امام و شهدا صلواتدرباره واقعه ۹ دی ۸۸ تاکنون مطالب و تحلیل‌های زیادی منتشر شده است و اندیشمندان بررسی‌های مبسوطی را درباره این پدیده فرهنگی و اجتماعی صورت داده‌اند اما هنوز پاسخ به یک سوال مغفول مانده و جوابی برای آن تدارک دیده نشده است: «چرا جریان اصلاح‌طلب که در عرصه سیاسی ایران حضور داشت، نهایتا به این جمع‌بندی رسید که مقدسات دینی را مورد هتک حرمت قرار بدهد؟»
برای پاسخ به این سوال لازم است تا ضمن واکاوی ریشه‌های بنیادین شکل‌گیری اندیشه طیف اصلاحات در عرصه سیاسی ایران، رویکردهای عملیاتی این جریان برای ادامه تنفس در فضای عمومی کشور را مورد تحلیل و بررسی قرار داد؛ اقدامی که می‌تواند هم پایه‌های ایدئولوژیک این جبهه فکری را مشخص کند و هم چارچوب فعالیت‌های اصلاح‌طلبان را در معرض دید عموم قرار دهد.
هتک حرمت عاشورا از سوی اصلاح‌طلبان، عجیب بود؟
نگاهی به پیشینه اندیشه و اقدامات طیف سیاسی اصلاحات مشخص می‌کند که سران این جریان سیاسی همواره به دنبال عملیات‌های ساختارشکنانه بوده‌اند و از اساس اعتقادی به ارزشهای و اعتقادات دینی و ارزشی مردم ایران نداشته‌اند. تئوری‌پردازان و اندیشمندان این طیف از ابتدای آغاز به فعالیت جدی خود در دولت هفتم، سنگ بنای فعالیت‌های خود را مخالفت با دین مردم و اسلام‌زدایی از عرصه اجتماعی قرار دادند.
اگرچه در این زمینه نیاز به بررسی‌های علمی دقیق است اما بخشی از این تفکرات که در آن سال‌ها و تحت پوشش عنوان «آزادی بیان» در مطبوعات منتشر می‌شد، به شرح زیر است:
▪ ابراهیم اصغر‌زاده نماینده شورای شهر در دوران اصلاحات، کیهان، ۶/۲/۷۷:
حتی علیه خدا هم می‌توان تظاهرات کرد.
▪ علیرضا علوی تبار نویسنده اصلاح طلب و فعال در نشریات در دوران اصلاحات، یالثارات، ۴/۳/۷۹:
جامعه ایران فاز سنتی خود را پشت سر گذاشته و می‌خواهد مدرن و صنعتی شود. اما در اینجامعه هنوز خدا نمرده است. بنابراین ما چگونه می‌توانیم به این وضعیت چیره شویم.
▪ رجبعلی مزروعی نماینده اصلاح طلب مجلس ششم در دوران اصلاحات، حریم، ۲۳/۱۱/۷۸:
حضرت علی مشروعیت خود را از مردم گرفته همانطور که معاویه مشروعیت خود را از مردم گرفته است.
▪ مزروعی نماینده اصلاح طلب مجلس ششم در دوران اصلاحات، رسالت، ۱۶/۷/۷۹:
در نظام ما هیچ کس مقدس نیست.
▪ هاشم آغاجری، فعال سیاسی در دوران اصلاحات روزنامه واشنگتن پست ۱۴/۵/۷۹:
وقت آن رسیده نهاد مذهبی از نهاد حکومتی جدا شود. گزارشگر آمریکایی سخنان ایشان را به عنوان صریح‌ترین لحن در ابراز اینگونه عقاید بر درخواست رفرم می‌داند.
▪ اکبر گنجی در مصاحبه روزنامه تاگس اشپیگل آلمان، کیهان ۲۴/۱/۷۹:
دین یک قسمت از فرهنگ است، حرکت اصلاح طلبان ما عاقبت به جدایی دین از سیاست خواهد انجامید. در یک جامعه مدرن جدایی دین از سیاست یک امر بدیهی است. وقتی شما جامعه را مدرنیزه کنید این جدایی بالاخره پیش خواهد آمد. ایران در حال حاضر از فاز قبل از مدرن به فاز مدرن پیش می‌رود.
▪ محسن کدیور در دانشکده فنی دانشگاه تهران است که در سال ۷۹ طی سلسله مباحثی تحت عنوان «پژوهش‌های قرآنی» ایراد کرد:
یک زمانی مردم می‌گفتند چون عیسی (ع) این سخن را گفته پس درست است اما امروز عیسی که سهل است خود خدا هم اگر حرفی بزند و آن حرف با عقل مردم منطبق نباشد نخواهد پذیرفت. امروز خدا در جامعه هیچ کاره است. همه کاره مردمند.
▪ عبدالکریم سروش نویسنده و سخنران اصلاح طلب، ماهنامه کیان، فروردین ۷۸:
ارتداد حق طبیعی هر انسانی است و ادیان همگی برحقاند.
▪ عبدالکریم سروش نویسنده و سخنران اصلاح طلب، روزنامه صبح امروز، ۱۶/۶/۷۸
در تعارض تکالیف دینی و حقوق بشر، حقوق بشر مقدم است؛ متأسفانه فقهای ما اطلاعات برون دینی ندارند و متوجه این نکات نیستند.
▪ عبدالکریم سروش نویسنده و سخنران اصلاح طلب، ماهنامه زنان، دی ماه ۷۸، ش۵۹
ارزشهای دینی دائما در تغییرند، اگر روزی فاطمه (س) می‌گفت، بهترین زنان کسی است که نامحرم او را نبیند، امروز کسی نمی‌تواند این را بپذیرد. اگر آن روز سعادت دختر این بود که در خانه پدر حیض نبیند، ولی امروز این امر خلاف سعادت است و شوهر دادن دختر نه ساله خلاف ارزش است، این‌ها همه داد می‌زند که این کلمات مقطعی و مخصوص جامعهای خاص بوده است.
▪ عبدالکریم سروش نویسنده و سخنران اصلاح طلب، روزنامه نشاط، ۱۲/۳/۷۸
فرهنگ شهادت خشونت آفرین است، اگر کشته شدن آسان شد، کشتن هم آسان می‌شود.
▪ عبدالکریم سروش نویسنده و سخنران اصلاح طلب، زنان، ش۵۹، دی ماه ۷۸:
به نظر من گفتار فاطمه که بهترین زنان کسانیاند که «لایرین احداً و لایراهنّ» (و) رفتار او (فاطمه) در پنهان شدن از مقابل فرد نابینا نمی‌تواند الگوی رفتاری زنان ما باشد.
▪ روزنامه صبح امروز، ۱۸/۲/۷۸
تأکید بر جنبه عطفی عاشورا کافی است و انقلاب حسین دیگر در معرض فراموشی نیست، از این پس باید جنبه عقلائی آن پرداخت.
با در نظر گرفتن مجموع این نظریات و اقداماتی نظیر «حادثه کوی دانشگاه در ۱۸ تیر ۷۸» که به دنبال عملیاتی کردن این ایده‌ها و نظریات بود، نهایتا می‌توان براحتی اثبات کرد که هتک حرمت عزای سالار شهیدان توسط این جماعت نه تنها عجیب نبود، بلکه کاملا در راستای اهداف و اعتقادات این جریان سیاسی صورت گرفت.
دقیقا بر همین مبناست که میرحسین موسوی در بیانیه خود پس از فاجعه عاشورای ۸۸ صراحتا هتاکان را «مردم خداجو» می‌خواند؛ چرا که اقدام علیه مقدسات مدت‌هاست که از سوی نظریه‌پردازان اصلاحات تئوریزه می‌شود و نهایتا نیز سبب شد تا فتنه‌گران در این روز، خمیه سیدالهشدا(ع) را نیز بسوزانند.
باید تاکید کرد که هتک حرمت عاشورا، نتیجه طبیعی اصلاح‌طلبی بود؛ نتیجه‌ای که از نظریه‌های گام به گام در زمینه فتح سنگرهای نظام و هتک ارزشهای اسلامی خارج شد و نهایتا فتنه‌گران را رسوا کرد.
